Tegenlicht – Contraluz
Gedichten – Poemas
Germain Droogenbroodt
2020
Versión castellana en colaboración con el autor: Rafael Carcelén García
Wij zijn de spiegel en in het spiegel het gelaat
Voortdurend proeven wij de smaak
van de eeuwigheid. Wij zijn de pijn
en wat de pijn geneest. Wij zijn het zoete,verfrissende water en de kruik die het schenkt.
Maulana Roemi
Somos el espejo y la cara en el espejo
Continuamente sentimos el sabor
de la eternidad. Somos el dolor
y lo que cura el dolor. Somos el agua
dulce y refrescante y el cántaro que lo vierte.
Maulana Rumi
ITHACA
Con la amapola de los sueños
pinta el sol el día
atiza chispas
en la cabeza ocre y amarilla de la sierra
esparce sobre el Mediterráneo
un caudal de plata y madreperlas
tinta el cielo con azul
y blancas nubes
borra de la mente
el mórbido crecer de los recuerdos.
ITHACA
Met het papaverrood der dromen
kleurt de zon de dag
slaat vonken
uit het okergele hoofd der bergen
strooit over het mediterraans azuur
een zee van parelmoer en zilver
kleurt de hemel
met blauw en wolkenwit
wist uit het hoofd
de wildgroei der herinnering.
AMANECER
Lentamente
igual como se escribe un poema
surge de la nada
el amanecer
se desprende del silencio
y otorga luz
por todas partes aparece el verde
viático para el sol
que de la tierra
no aparta otra oscuridad
salvo la noche.
DAGERAAD
Traag
zoals een gedicht zichzelf schrijft
ontstaat de dageraad
uit het niets
ontdoet zich van de stilte
en brengt licht
alom duikt op het groen
teerspijs voor de zon
die van de aarde
geen ander duister neemt
dan de nacht.
LANOCHE sevacía
de sus ardientes intestinos
las amapolas del alba sangran
– tan rigurosamente
como moras de sus ramas arrancadas
donde despertando la mañana bebe
los efímeros sueños.
DE NACHT ontleegt zich
van zijn brandende ingewanden
de klaprozen van de dageraad bloeden
– zo hevig
als van hun tak gescheurde moerbeibessen
waarvan de ontwakende ochtend
de efemere dromen drinkt.
LA LUZ levantó la losa del sueño
dejando atrás su oscuro tejido
en las grandes urnas de la noche
el horizonte
bebe la tibia
sangre del alba
y el corazón
viéndose reflejado en el sol
se alegra sin porqué.
HET LICHT heeft de grafsteen
van de slaap getild
haar duister spinsel achterlatend
in de grote urnen van de nacht
de horizon
drinkt van het ochtendgloren
het lauwe bloed
en het hart
zich spiegelend aan de zon
verheugt zich zonder reden.
VERDE, oh radiante verde
trasladado sobre el lecho mortal del invierno
donde las hierbas de la primavera
trenzan sus densos tejidos
los narcisos florecen deslumbrantes
arriates, en los que se refleja como un díos
el hombre.
GROEN, o adembenemend groen
aangedragen op het doodsbed van de winter
waarover de grassen van de lente
hun dichte netten weven
de narcissen bloeien oogverblindend
perken, waarin als schepper zich spiegelt
de mens.
ROJO Y AZUL
¿Pero cuánto puede crecer un anhelo
para no morir
de hambre o de sed
bajo un cielo indiferente?
Quedan jirones de luz en el aire
formas extrañas, transfiguraciones
y un vértigo de azules
invadidos por el rojo
¿Aun intacto?
ROOD EN BLAUW
Hoe groot kan een verlangen groeien
opdat het niet sterft
van honger of van dorst
onder een onverschillige hemel?
Nog hangen er flarden licht in de lucht
vreemde vormen, transfiguraties
en een duizeling van blauw
overrompeld door het rood
- onaangetast nog?
LAS NUBES se pelean
por un reino fútil
de aguas y vientos
hiedras blancas y azules
estrangulándose las unas a las otras
fecundación estéril
de feroces criaturas
en el espejo del mundo.
DE WOLKEN vechten
voor een onbeduidend koninkrijk
van water en wind
witte en blauwe ranken d
ie zich wederzijds wurgen
steriele bevruchting
van dierlijke wezens
in de spiegel van de wereld.
PAISAJE INTERIOR
En la orilla
contempla el corazón desnudo
con qué pasión se vierte el agua
sobre la tierra
sed, soledad, recuerdo, rebeldía
jirones de fugaz felicidad
dejando en la mano poco más
que el polvo de sus arenas.
INWENDIG LANDSCHAP
Aan de oever
aanschouwt het naakte hart
met welke hartstocht het water
zich op de aarde werpt
dorst, eenzaamheid, herinnering, opstandigheid
flarden van gelukkige, vluchtige dagen
de hand nauwelijks meer achterlatend
dan het stof van hun zand.
Variación sobre un poema de Maulana Rumi
Toda mi vida el canto del ruiseñor
y los colores del pavo real me extasiaron
no me digas, que el uno es sólo voz
y el otro, más que color.
Variatie op een gedicht van Maulana Roemi
Mijn leven lang hebben het gezang van de nachtegaal
en de kleuren van de pauw mij in vervoering gebracht
zeg mij niet, dat de een niets meer is dan stem
en de ander, alleen maar kleur.
¿POR QUÉ queremos más
que el mar?
en sus límites
toca al cielo.
WAAROM willen wij méér
dan de zee?
in zijn begrenzing
ligt de hemel in handbereik.
TIEMPO PRESTADO
Oh vida
que recalcitrante
se deshila
y se disuelve
cazador
y presa a la vez
efímero collar
carmín de corales
en el cuello frágil
de un tiempo prestado.
ONTLEENDE TIJD
O leven
dat onwillig
zichzelf oplossen
en ontrafelen moet
jager
en wild tegelijk
efemeer snoer
van karmijnrode koralen
om de broze hals
van een ontleende tijd.
MARINA MELANCÓLICA
Bajo la azulada unión
de nubes y mar
traza la melancolía su huella
salobre y acallada
porque sabe:
lo que se une
será un día desunido
pálido y desnudo
borrado.
MELANCHOLISCH ZEEZICHT
Onder de blauwe eenheid
van zee en wolken
trekt de weemoed een spoor
van zilt en zwijgen
want weet:
wat zich bindt
wordt ooit ontbonden
naakt en bleek
uitgewist.
HERIDA
Atraviesa el día
un estremecimiento nocturno, un grito
un latigazo de pensamientos
que como guijarros bruscamente arrojados
no rebotando
sino en la superficie del agua hiriendo
su ojo azul.
VERWONDING
Door de dag trekt nu een huivering
van nacht en kreet
een zweepslag van gedachten
als hard gegooide keien
niet opspringend
maar van het watervlak kwetsend
het blauwe oog.
SUMERGIDA la luz sensible
poblada de soledad desnuda
y desasosiego por una revelación
- duda
enredadera que se engancha
en la piel delicada del alma.
ONDERGEDOMPELD het stoffelijk licht
bevolkt met witte eenzaamheid
en onrust om een openbaring
– twijfel
een wingerd die zich wentelt en vasthecht
in de dunne huid van de ziel.
A LOS VIENTOS que las lleva
voltea y devuelve
entrega sus preguntas
la sierra
refleja la respuesta
con signos rúnicos
de incidente luz.
AAN DE WINDEN die ze meevoert
wentelt en keert
geeft hij zijn vragen mee
het antwoord
weerspiegelt de berg
met runentekens
van invallend licht.
EN LA MORADA de la mente
pactan las letras y forman palabras
materia nueva
extensión de oscuridad
más grande aún
- o quizás
iluminación.
IN HET ONDERKOMEN van de geest
sluiten de letters verbonden en vormen, woorden
nieuwe materie
uitbreiding
van nog groter duisternis
- of wie weet
illuminatie.
PALABRA
gota de rocío
sobre árida tierra
anzuelo
entre los labios
del tiempo
aliento aún
después del último beso.
WOORD
dauwdruppel
op verkorste grond
weerhaak
tussen de lippen
van de tijd
ademtocht nog
na de laatste kus.
EL OÍDO
pegado contra la ciega ventana
de la noche
audible
– el silencio.
HET OOR
tegen het blinde venster
van de nacht gedrukt
verneembaar
– de stilte.
ZEN
Sonido
que inaudible
resuena
ZEN
Klank
die onhoorbaar
hoorbaar wordt
CEGADO porunfuegofatuo
y por su propio espejismo
yerra el hombre por un vacío diáfano
¿dónde está la fuente
que ofrezca el agua clara,
el camino, la verdad?
DOOR dwaallicht
en door zijn eigen spiegelbeeld verblind
dwaalt de mens in ijle leegte
waar is de bron
die helder water biedt
de waarheid, de weg?
DESLUMBRADO POR EL INSTANTE
Eres la oscuridad
en tu propio arder
– hombre
desciende hasta llegar al fondo
de la noche
¡busca con el bastón del ciego el límite
¡no traspasadlo!
VERBLIND DOOR HET NU
Je bent de duisternis
in je eigen gloed
– mens
daal neer tot op de bodem
van de nacht
zoek met de blindenstok de grens
overschrijd hem niet!
NO SIGAS DE LA NOCHE las estrellas
sino río arriba la oscuridad
terrestre y palpable
no ahorres la limosna
comparte con los nómadas de la noche
el pan y el vino
arroja rosas en el alba.
VOLG VAN DE NACHT niet de sterren
maar stroomopwaarts de duisternis
die aards en tastbaar is
spaar de aalmoes niet
deel met de nachtnomaden
het brood en de wijn
werp rozen in de dageraad.
LAS ESTRELLAS apenas son más
que dispersos fragmentos
de una invisible unidad
que resiste a todas las hipótesis
sobre lo que desaparece
o sigue existiendo
como en el tronco del árbol otoñal
no visible la flor
ya está presente.
DE STERREN zijn nauwelijks meer
dan verstrooide fragmenten
van een eenheid die onzichtbaar is
die alle gissingen weerstaat
omtrent wat verdwijnt
of doorgaat te bestaan
zoals in de stam van de najaarsboom
de bloesem onzichtbaar
en toch aanwezig is.
SE HA EXTRAÑADO el cielo
el dios del amor y de la misericordia
el cauce perdió su río
el rumbo su destino
nada, salvo la contraluz
muestra el camino.
VREEMD GEWORDEN, de hemel
de god van liefde en mededogen
de bedding is haar rivier
de richting haar bestemming kwijt
alleen het tegenlicht
wijst nog de weg.
ALMACENADOS EN LAS URNAS del desierto
los granos de arena
recogidos por los profetas:
la piedra
el más allá del tiempo
la ceniza del alba.
IN DE URNEN van de woestijn geborgen
de zandkorrels
door de profeten vergaard:
de steen
het hiernamaals van de tijd
de as van de dageraad.
CICLO
Nada es duradero
ni en el mundo ni en el universo
la nube se convierte en agua
el agua en río
el agua del río
se diluye en el mar
se evapora
y de nuevo se convierte la nube
en agua.
KRINGLOOP
Niets is bestendig
op aarde noch in het heelal
de wolk wordt water
het water rivier
het water van de rivier
vervliedt in de zee
verdampt
en weer wordt wolk
het water.
CAÍDA DE LOS DIOSES
Los hombres
se levantaron contra el antiguo imperio
destrozaron Las Tablas
pincharon los ojos del profeta
que desde entonces vaga
buscando con su bastón
la tierra firme.
VAL VAN DE GODEN
Het mensdom
heeft zich tegen het oude imperium verzet
verbrijzelde De Tafels
maakte de profeten blind
als schimmen dwalen ze nu rond
met de blindenstok zoekend
vaste grond.
EL CIELO se desprende
de sus colores
el frío
arroja sus sombras
sobre la tierra
un hombre
se duplica en varios hombres
¿un alma
en varias almas?
DE HEMEL ontdoet zich
van zijn kleuren
de koude
werpt over de aarde
haar schaduwen uit
een wezen
wordt een veelvoud van wezens
een ziel
een veelvoud van de ziel?
UN ESTREMECIMIENTO de silencio
rodea la tierra
¿volverá aún el día
en la noche de los tiempos?
EEN HUIVERING
omsluit de aarde
keert de dag nog langer weer
uit de nacht der tijden?
LA IMAGEN CELESTE está desajustada
el escorpión teje una luna
en el azul nocturno
alguien arrojó óbolos
en el engranaje del tiempo
- barquero
¿levaste el ancla?
HET HEMELBEELD is uit zijn hengsels gelicht
de schorpioen spint een maan
in het avondblauw
iemand wierp obolen
in het tandrad van de tijd
- veerman
heb je het anker gelicht?
EL MUNDO ESTÁ colmado de invierno y nieve
por la ventana abierta se manifiesta
cuán enferma está la humanidad
bajo los escombros humeantes
aún abrasa el fuego de Sodoma
el viento de la noche
contiene la respiración.
DE WERELD zit vol ijs en winter
door het open venster wordt zichtbaar
hoe ziek de mensheid is
onder het rokende puin
blakert het vuur van Sodom
de nachtwind
houdt de adem in.
LA PALABRA
no concede más morada
¿qué luz toma de la noche más
que sola oscuridad?
¿quién arroja calderilla
en las fuentes de la esperanza?
HET WOORD
biedt geen onderkomen meer
welk licht neemt van de nacht meer
dan de duisternis alleen
wie gooit pasmunt
in de bronnen van de hoop?
LA CARA de los dioses se difumina
desguarecida queda la palabra
y no ofrece más al peregrino
ni pauta ni morada
– no se apacigua la creación
planeta
¿cuán perturbable es tu eternidad?
HET GELAAT van de goden vervaagt
het woord is dakloos geworden
en biedt de pelgrim op zoek naar de weg
geen leidraad, geen onderkomen meer
– het al komt niet tot rust
planeet
hoe duurzaam is jouw eeuwigheid?
CUANDO LAS NUBES dejan de ser nubes
se diluyen en aire
lenta descomposición de formas
dejando atrás
en el interminable azul
la nada
de donde todo se originó.
ALS DE WOLKEN ophouden wolken te zijn
lossen ze zich op in de lucht
trage ontbinding van vormen
achterlatend
in het eindeloze blauw
het niets
waaruit alles ontstond.
TODO fue creado
pero nada se terminó
la noche
tiende largas sombras
¿respira aún
en tanta oscuridad
la luz?
GESCHAPEN is alles
maar niets is volbracht
de nacht
werpt lange schaduwen uit
ademt nog
in zoveel duisternis
het licht?
IMPENETRABLE TIERRA PRIMARIA, materia
de donde todo se originó
y sigue originándose
fulgente misterio
tierra
alrededor de su propio eje
peonza
que alguien lanzó
dejada asimismo
en lo más profundo del universo.
ONDOORDRINGBARE OERGROND, materie
waaruit alles ontstond
en blijft ontstaan
schitterend mysterie
aarde
cirkelend om haar eigen as
een tol
die iemand losgelaten heeft
overgelaten aan zichzelf
in het holst van het heelal.
TÚ
materia de la tierra
y del sueño
estrella sin noche
que se apiadó de nosotros
como la luna de la oscuridad
luz, arrojada
como baliza y boya
cuando amenaza con ahogarse en el mar
el horizonte.
JIJ
materie van de aarde
en van de droom
ster zonder nacht
over ons ontfermd
als maan over duisternis
toegeworpen licht
als baken en boei
als hij in zee dreigt te verdrinken
de horizon.
SÚPLICA
Oh ángel del alba
envuelve con balsámicos vendajes
las hondas heridas de la noche
aparta el gancho
del desnudo corazón
vierte el horizonte
en cálices dorados
di
que no puede hundirse
la luz.
SMEEKBEDE
O engel van de dageraad
verbind met helende windsels
de diepe wonden van de nacht
verwijder de angel
uit het naakte hart
schenk de horizon
in gouden bekers uit
zeg
dat niet mag ondergaan
het licht.
LA ZARZA no arde ya
pero bajo la ceniza
quedan brasas
bajo las brasas
– apenas perceptible-
aún hay voz.
HET BRAAMBOS brandt niet meer
maar onder de as
is er nog gloed
onder de gloed
– nauwelijks verneembaar
is er nog stem.
Selectie uit eerste deel van:
Tegenlicht – Contraluz
Poëzie van Germain Droogenbroodt
Tekeningen – Dibujos Satish Gupta
Versión castellana en colaboración con el autor: Rafael Carcelén García
© Germain Droogenbroodt,
POINT International, “Ithaca”, Apdo.125, E-03590 Altea (Alicante) España.
Het boek is bij Boekenplan, Maastricht, verkrijgbaar en op Bol.com (19,95€)
Hoograamstraat 130
Maastricht, Limburg 6211 BK
Netherlands
mystiek & filosofie 