Holland
Herinnering aan Holland
Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hoge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens.
kerken en olmen
in een groots verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
H. Marsman
het hart
het hart is een warme herder
hij weet noch beveelt
eenzaam zit hij op zijn heuvel
breit zijn luchtig tapijt van poriën
en als de ontkerstende avondklok zijn hygiënische walmen
uitzendt
naar de met duisternis besmette mond
gaat krakend op zijn krampachtige laarzen
de hersenschudding schuil achter de toornige bessen
die van het aangezicht maar is
als een gletscher een grootrode zwaan en dorstlessend
zijn vergif in de wereld
alleen de roemrijke dichters de gesloten vrouwen
de zelfstandige katten de lachende handwerkslieden
heerszuchtige rust de kindergezichten
alleen de zon en de maan
de bloemrijke steentekening
de ovale voordeur de dweepzuchtige sheik
de aesthetische paarden in de logeplaatsen
daar en hier
daar en hier de wolkenloze hemel van de vrienden
hij gaat door zijn land
hij raapt langzaam zijn vrienden op
van hun voorhoofd blaast hij hun voetspoor
en dit is naamloos maken
daarom evenaasten heb ik verkeerd geschreven
alleen de ragfijne ellende
alleen de dolle dauw van de vreugde
Lucebert
mystiek & filosofie 