Thuiskomen

 

Thuiskomen

Into the West by Annie Lennox
The Lord of the Rings III – The Return of the King Soundtrack

 

Lay down
Your sweet and weary head
The night is falling
You have come to journey’s end
Sleep now
And dream of the ones who came before
They are calling
From across the distant shore

Why do you weep?
What are these tears upon your face?
Soon you will see
All of your fears will pass away
Safe in my arms
You’re only sleeping

What can you see
On the horizon?
Why do the white gulls call?
Across the sea
A pale moon rises
The ships have come to carry you home

And all will turn
To silver glass
A light on the water
All Souls pass

Hope fades
Into the world of night
Through shadows falling
Out of memory and time
Don’t say
We have come now to the end
White shores are calling
You and I will meet again
And you’ll be here in my arms
Just sleeping

Chorus

And all will turn
To silver glass
A light on the water
Grey ships pass
Into the West

 

 

 

 

1: Geschreven door Jennifer

Ik weet een piepklein plekje grond,

’n simpel stukje van de aarde.

Een plaatsje waar ik geluk en vrede vond

en veel meer zaken, voor mij van waarde.

 

Het is ’n plek waar tegenspoed

zo spoedig mogelijk wordt vergeten

en waar geen enkel buitengoed

zich in mijn ogen mee kan meten.

 

Dat plekje is mijn eigen thuis,

waar ik geen pech ken en geen zorgen.

Want op dat plekje in dat huis

voel ik me veilig en geborgen.

 

En al wat ik meemaak, wat ik zie

en hoor aan allerhande klachten

die zet ik dan, een, twee, drie opzij

en vlug uit mijn gedachten…”

 

2: Thuiskomst

 

Ik kwam terug thuis.

Alles was nog zoals ik het wist.

De stoelen op hun plaats, de boeken

met hun lieflijk laagje stof. Ze gaan niet weg.

Herinneringen blijven steeds, als woorden.

 

De geuren,

kleuren van regenbogen. Ze bestaan

in de muren en het bed dat naar ons ruikt.

Naar wilde nachten. Dromerijen. Lezen in bed. Gesprekken.

Wat ons van ons maakte. Wij.

Zoals we het hadden gewild.

En zoals we waren. Al zagen we het niet.

 

Schrijver: Maximiliaan Derawijde, 10-03-2004

 

3: Mijn huis

 

Mijn huis is mijn leven

Mijn verleden is mijn tuin

Door de tuin naar mijn huis

Kom ik thuis, elke dag

 

Mijn tuin groeit

Er bloeit geschiedenis

Ik pluk er mijn lach

Of zing verdriet

 

Mijn toekomst is mooi

Wanneer ik nu mijn onkruid wied

 

 

Schrijver: Jeroen Zwaal, 06-03-2004

 

4: “In Uw woning ben ik thuis”

 

Toen ‘t Glasdams Christelijk Mannenkoor

weer een keer een lid verloor

werd als gebruikelijk verwacht

dat een hymne werd gebracht

voor het rouwende gehoor.

 

Ze stonden er in zwart ornaat

-Klaas voorop, die sloeg de maat-

in strakke rijen opgesteld

en zachtjes werd er afgeteld

tot de kist bewegen ging.

 

Toen werd er héél zacht ingezet

en plechtig klonk het zanggebed

“ In Uw woning ben ik thuis”

en ook nog iets over een kruis.

 

Maar de tweede bariton

die het niet langer harden kon

zong als een bulderend kanon

“Ik wil nog láng niet naar dat huis.”

 

 

 

Schrijver: koos, 02-03-2004

 

5: Nooit meer thuis

 

De mensen lopen hem voorbij

voor hem staat de wereld stil,

Zijn vrouw komt nooit meer terug

maar dat is wat hij het liefste wil.

 

 

Hij kan haar nog niet missen

ze waren samen één.

Ziekte sloopte haar lichaam

nu is hij voorgoed alleen.

 

 

Geen mens ziet hem daar staan

zo eenzaam en verloren.

Hij denk aan haar, haar stem

maar zal hem nooit meer horen.

 

 

Hij draait zich langzaam om

en wandeld weer naar huis.

En als hij binnen is dan weet hij;

dit, nee dit wordt nooit meer “thuis”.

 

Schrijver: moeke