Ook jij….
ZO MEEN IK DAT OOK JIJ BENT
zoals de koelte ’s nachts langs lelies
en langs rozen
als wit koraal en parels diep in zee
zoals wat schoon is rustig schuilt
maar straalt wanneer ik schouwen wil
zo meen ik dat ook jij bent
als melk
als leem
en ’t bleke rood van vaal gesteent
of porselein
zoals wat ver is en gering
en lang vergeten voor het oud is
zoals een waskaars en een koekoek
en een oud boek en een glimlach
en wat onverwacht en zacht is en het eerste
en wat schuchter en verlangend en vrijgevig
gaaf maar broos is
zo meen ik dat ook jij bent
Jan Hanlo
De rivier
De rivier is gemaakt van dromen
– een droefgeestig spel –
kolken soms rustig, soms fel
herschept ons opnieuw in stromen
– wonderbaarlijk en aardevast
laten oevers toe als hun gast –
gedachten waarin wij onszelf kronen.
Mijn ziel is, als ware bevrijden
– akkoorden dreunen in stilte –
geklonken in golvende zilte
geen hand kan haar ontwijden
– vloeiend en in heerlijkheid
schittert glans in eeuwigheid –
licht waarin wij onszelf belijden.
Stenen gemaakt van water
– hulpeloos in hun almacht –
verwachten de redder zacht
zetten ons op het spoor van later
– geduldig en met overmoed
wacht innerlijk een nieuwe gloed –
kracht waarin wij ons zien als mater.
J. Hacking
mystiek & filosofie 